1 t/m 4 mei Mawlamyine - Yangon

1 mei:  Thanbyuzayat dagtocht
Vandaag gaan we rond Mawlamyine een dagtocht maken. Althans rond, we zullen best wat km maken wat we begrepen, 8 bezienswaardigheden aandoen en een hele dag onderweg zijn.
Onze privé chauffeur spreekt amper engels maar weet wel precies welke bezienswaardigheden er op het programma staan voor vandaag dus organisatorisch perfect geregeld. De 8 bezienswaardigheden zijn:
•    War Cemetary
•    Death Railway
•    Japanese Pagoda
•    Mudon Kangyi Pagoda
•    Kyaik KaMi Ye Le Pagoda
•    Set-Se beach
•    Win Sein Reclining Buddha
•    Kyauk TaLone Tuang
Vooral in de Death Railway en de begraafplaats zijn we erg geïnteresseerd. Op de begraafplaats die pas sinds ruim een jaar geopend is liggen slachtoffers begraven die gewerkt hebben aan de Birma spoorlijn in Myanmar en hierbij gesneuveld zijn. Lang niet allen maar toch een indrukwekkend veld vol met stenen. Hier liggen ook veel Nederlanders. 
Van de spoorlijn zelf liggen nog de eerste paar meters van  het oorspronkelijke spoor  en hieromheen is een museum gebouwd. Veel is voor ons niet te volgen maar indrukwekkend is het zeker. Vooral de documentaire die speciaal voor ons opnieuw wordt opgestart (jammer hoor voor de mensen die het eerste deel al hadden gezien). Zo begrijpen we dat de Engelsen de spoorlijn wilde bouwen in 72 maanden maar de Japanners dit sneller wilden en in 15 maanden de spoorlijn ‘lieten’ aanleggen. Eerst door locals later door krijgsgevangenen. De Myanmarezen vinden met ons op de foto gaan belangrijker dan wat er in het museum te zien is en ook selfies maken voor een oude trein die er staat lijkt ze meer bezig te houden dan de geschiedenis.
Na dit te hebben gezien gaan we naar een Japanse pagode die dicht bij het begin vd spoorlijn ligt. Bijzonder in onze ogen. De pagode is niet bijzonder mooi maar het feit dat hij hier staat vinden wij bijzonder.
De rest van de dag zien we nog drie pagodes, lunchen we aan het strand waar niet op te lopen is vanwege de warmte en een gigantisch liggende boeddha. Hier kan je ook in. We snappen soms de opsmuk bij het geloof niet helemaal maar de mensen komen hier met bussen naar toe om te kijken. Als laatste bezoeken we nog een boeddhistische plek gelegen op twee heuvels. Na ongeveer 150 treden klimmen houdt Folkert het voor gezien en gaat lekker in de schaduw zitten genietend van het uitzicht, Marlies klimt nog even door. 20 treden voor de top houdt ze er ook mee op. De laatste treden lagen namelijk vol in de zon en waren van beton. Niet op te lopen. Want ja al deze heiligdommen betreed je blootsvoets. Als onze gids na deze beklimming ons weer voor een (dit maal hindoeïstische) bergtempel afzet besluiten we dat het genoeg is geweest voor vandaag. We willen lekker terug naar ons hotel. Bij 40 graden is onze energie wel ff op.

2 mei: Mawlamyine – Yangon
Vandaag onze laatste reisdag in het land zelf (over drie dagen stappen we weer op het vliegtuig naar Nederland). Helaas heeft de reizigersziekte nr1, buikgriep, Folkert vannacht in zijn greep gekregen. Vannacht dus gelijk maar pillen geslikt en maar hopen dat hij de busreis een beetje gaat doorkomen. We ontbijten met een geroosterde boterham en voor Folkert nog een banaan en na nog twee immodium tabletjes te hebben genomen gaan we op weg naar het busstation. We worden netjes bij de juiste bus afgezet en mogen al vrij snel de airco bus in. Hier moeten we nog een half uur wachten voordat we vertrekken maar de motor laten ze hier lekker draaien, wat nou milieu…..
We gaan allebei net voor vertrek nog even naar de wc en dan blijken we ook nog allemaal geregistreerd te moeten worden. De Myanmarezen hoeven alleen hun naam op te geven bij ons wordt er een kopie van ons paspoort gemaakt. Naast Marlies zit een man die goed Engels spreekt en die legt ons uit dat de registratie hier o.a. is omdat we zo dicht bij de grens met Thailand zitten en dat dat een onrustig gebied is. Als we onze paspoorten terughebben vertrekken we redelijk op tijd. Hoe lang we moeten reizen is wat onduidelijk. Volgens de maatschappij ruim 7 uur volgens onze medepassagier (die dit traject vaker reist ivm werk) moet het wel in 6 uur kunnen. Dat laatst lijkt gelukkig waar te zijn. We zitten helemaal achterin de bus, de plek die je het best niet kunt nemen maar ja als er niets anders is ben je er blij mee, en hotsen en klotsen zes uur lang over de wegen hier. Na ongeveer drie uur stoppen we voor een lunchbreak in een restaurant wat te klein is voor alle mensen uit de bussen die hier stoppen. Wij houden het bij wat water, banaan en een kaakje dus staan alleen in de rij voor de wc’s.
IN het tweede deel van de rit heeft Folkert het zwaar (misselijk zijn in een bus op wegen in Myanmar is een uitdaging ). Gelukkig duurt de rit maar zes uur en staan de taxi chauffeurs rond de bus zodat we snel van airco bus naar airco taxi over kunnen stappen en worden we een klein uur na het uitstappen uit de bus bij ons hotel afgezet. De taxichauffeur moest nog wel ff vragen waar het hotel precies zat aan wat locals. Hij stopte een paar keer voor een pand waarvan wij dachten, ‘hopelijk is dit niet ons hotel’.
Na ons te hebben opgefrist en nadat Folkert nog even geslapen heeft gaan we om zes uur naar het dakterras van het hotel voor ons welkoms drankje en hebben een schitterend uitzicht over de Shwedagonpagode. Als het donker wordt is deze ook nog eens fantastisch verlicht. We besluiten wat te eten (sandwich – lekker veilig) op het dakterras en genieten van het uitzicht en het feit dat het wat waait waardoor het afkoelt. Het is hier op het moment overdag zo rond de 40 graden. Iets te warm voor ons.

3 mei: Yangon
Folkert is nog niet helemaal hersteld (niet meer misselijk maar nog wel wat last van zijn darmen) dus we besluiten het rustig aan te doen. Na het ontbijt – wat hier tot half elf is -  gaan we op ons gemak naar de Shwedagon pagode. Het is buiten al bijna 40 graden en de warmte zorgt ervoor dat we rustig aan lopen. Ook staat de straat hier vol met auto’s een giga file. Scooters zie je niet in Yangon, toeteren doen ze veel minder dan in de rest van het land maar ze hebben hier dan wel weer file’s. Maar wat wil je met een groeiend aantal mensen en een slechte infrastructuur. Als we bij het tempelcomplex aankomen moeten we eerst wat trappen op voordat we boven de pagode kunnen bewonderen. Hij is mooi. Omdat het zo warm is hebben ze op het complex een rode loper neergelegd zodat je je voeten niet verbrand aan de stenen. Een rondje lopen over deze, ook warme loper, is voettechnisch goed te doen. Er is hier echter geen schaduw en dan voelt 40 graden wel aan als meer. Folkert kiest een plekje in de schaduw om alles eens rustig te bekijken en Marlies waagt zich aan een rondje. Naast de grote stoepa staat er nog een oudere op het complex waarin zich 8 haren van Boeddha zouden bevinden. De grote centrale stoepa is bijna 100 meter hoog met een diameter aan de basis van 43 meter. De koepel is bekleed met meer dan 700 kg goud en de windwijzer bovenop is ingelegd met 2400 edelstenen en de gouden bol die hier nog boven zit met 4000 edelstenen. Om de stoepa staan 1400 torentjes van goud en zilver (zomaar een paar weetjes). Zelfs de locals rennen van en naar de rode loper over de stenen en zoeken zoveel mogelijk de schaduw op. Het is wel een fantastisch complex om te zien. Op ons gemak dalen we de trappen af en besluiten dat voor vandaag dit genoeg is geweest. De rest van de dag genieten we van airco ruimtes in het hotel en in de schaduw voor het hotel op een schommelbank en op het dakterras als de zon bijna onder is. 

4 mei: Yangon
Vandaag alweer onze laatste dag.  Op het programma staat nog de markt down town (ongeveer een km of 3 van het hotel af maar met de temperatuur hier en de drukte zeker niet op loopafstand) en omdat het gisteren zo warm was hebben we besloten vandaag ook nog even een rondje om de pagode te lopen. Dit doen we lekker vroeg in de ochtend. Om iets na 6 uur gaan we op pad en blijkt de markt aan de kant van de weg op onze route naar de pagode al geopend te zijn. Lekker hoor zo op je nuchtere maag de kippen geplukt te zien worden. 
Ondanks het vroege uur is het al best warm maar zeker niet zo warm als gisteren. We kunnen dan ook op ons gemak, zonder dat we onze voeten branden aan de grond, een rondje om de stoepa lopen. Wat een fantastische plaats is dit toch. Als we terugkomen in het hotel gaan we na een verdiende douche ontbijten en checken we in voor de vlucht van Bangkok naar Amsterdam van morgen. 
Tegen 11.45u vertrekken we met een taxi naar de markt. Wat we vooral zien zijn winkeltjes met linnen. Als we verder doorlopen komen we terecht op een gedeelte waar ze “juwelen” verkopen, alleen zijn deze niet aan ons besteed. We lopen nog even door en wanneer we het meeste wel gezien hebben, verlaten we de markt en steken de weg over om bij een winkelcentrum uit te komen. Dit staat met een schril contrast van wat we de afgelopen weken hebben gezien. We zien een Timberlandwinkel. In Myanmar loopt bijna niemand op schoenen, maar op teenslippers. De schoenen kosten omgerekend zo’n €159,- terwijl het gemiddeld maandsalaris zo rond de $60 ligt. 
Het winkelcentrum straalt enige luxe uit voor de locals, terwijl we dat de afgelopen weken niet hebben konden ontdekken. Nadat we de meeste winkels weel bekeken hebben strijken we neer bij the Bread Talk en eten een broodje en een muffin. Onze laatste dag in Yangon en Myanmar zit er bijna op. We kopen nog een paar plakjes cake en muffins, zodat we in ieder geval een klein beetje iets van “normaal” eten bij ons hebben voor onderweg morgenochtend als we richting vliegveld moeten om 3.15 uur. Als we het winkelcentrum uitlopen, worden we gelijk geholpen bij het vinden van een taxi. Deze man heeft het tot kunst verheven om zoveel en zo vaak mogelijk van rijbaan te wisselen. Veilig worden we weer voor de deur van ons hotel afgezet. Vanavond nog eten, tas inpakken, even kort slapen en dan start de terugreis.
Het was een bijzondere ontmoeting met het land, de cultuur en de ontzettend vriendelijke mensen. We hebben veel gezien en gedaan. Kortom een vakantie die we niet snel zullen vergeten en waar we nog vaak aan zullen terugdenken!

Gr. M & F.