Sentheim - Biel, Benne
4 augustus 2014 - Biel/Bienne, Zwitserland
Maandag 4 augustus:
Na onze avondlunch van gisteren ook ontbeten met de crackers en jam. Om 8u stapten we op de fiets om eerst langs de supermarkt te gaan om daar croissantjes voor onderweg te kopen...
Hoera, de zon schijnt en dat maakt het begin van de dag toch een stuk vrolijker. De eerste kilometers zien we heel veel ooievaars in het gras zitten. Deze regio staat er om bekend dat er veel ooievaars te vinden zijn.
Vandaag ruilen we Frankrijk in voor Zwitserland. Het landschap is nog steeds glooiend, maar in de verte gloren al wat Zwitserse bergen. Aan het einde van de ochtend belanden we bij de Zwitserse grens. Vanochtend tijdens het fietsen hebben we besloten om één pass met de trein te doen en achteraf gezien is dat een verstandige keuze geweest. Dit omdat het een lange fietsdag wordt, de wegen in de bossen nog nat zijn van het noodweer van vannacht en de afdaling over slecht wegdek door de bossen gaat. Nadat we uit de trein zijn gestapt begint het "echte" klimwerk voor ons. De afgelopen week hebben we al aardig wat moeten klimmen maar dat was hooguit een paar km. Nu hebben we een klim van een km of 8 voor de boeg waarin we ook nog eens aardig wat hoogtemeters moeten maken.
We fietsen door de Gorges du Pichoux, wat 1000 bronnen betekent. Aan het begin van de klim komen we langs de grot van Ste Colombe. Voor ons dient deze grot mooi als schuilplaats voor een flinke regenbui. Na 10 minuten het te hebben aangekeken, de lucht grijs blijft, de regen blijft vallen en er aardige klappen omweer te horen zijn, stappen we toch maar in de regen op.
Na zo'n km of 3 geklommen te hebben, de regen is intussen opgehouden en een waterig zonnetje breekt weer door, met stijgingspercentages tussen de 7 en 10 % merkt Folkert dat hij toch te weinig gegeten heeft. Met iets wat op een suikertekort lijkt, eet hij snel 2 pakjes evergreen en een plakje ontbijtkoek op. Daarna knapt hij alweer snel op. Marlies daarentegen heeft er geen last van en fietst lekker omhoog. Na een steile afdaling doen we "fluitend" nog ff de Col du Pierre Pertuis.
Vanaf Sonceboz pakken we nogmaals de trein. In het boekje wordt gewaarschuwd voor een vluchtstrook naast een autoweg met een aantal gevaarlijke tunnels. Aangezien onze valpartij nog in ons geheugen staat lijkt het ons verstandig om dit traject per trein te doen.
In Biel aangekomen stappen we het station uit en zitten dan al vlak bij ons hotel. Als we dan op onze teller kijken zien we dat er alweer 87 km op onze teller staat. Hadden we niet de trein gepakt dan hadden we 2 zware klimmen gehad en weer over de 100km gezeten...
Wij vonden het uitstekend zo....
Dit was een goede voorbereiding op de Simplonpass.
Gr. Folkert en Marlies
Na onze avondlunch van gisteren ook ontbeten met de crackers en jam. Om 8u stapten we op de fiets om eerst langs de supermarkt te gaan om daar croissantjes voor onderweg te kopen...
Hoera, de zon schijnt en dat maakt het begin van de dag toch een stuk vrolijker. De eerste kilometers zien we heel veel ooievaars in het gras zitten. Deze regio staat er om bekend dat er veel ooievaars te vinden zijn.
Vandaag ruilen we Frankrijk in voor Zwitserland. Het landschap is nog steeds glooiend, maar in de verte gloren al wat Zwitserse bergen. Aan het einde van de ochtend belanden we bij de Zwitserse grens. Vanochtend tijdens het fietsen hebben we besloten om één pass met de trein te doen en achteraf gezien is dat een verstandige keuze geweest. Dit omdat het een lange fietsdag wordt, de wegen in de bossen nog nat zijn van het noodweer van vannacht en de afdaling over slecht wegdek door de bossen gaat. Nadat we uit de trein zijn gestapt begint het "echte" klimwerk voor ons. De afgelopen week hebben we al aardig wat moeten klimmen maar dat was hooguit een paar km. Nu hebben we een klim van een km of 8 voor de boeg waarin we ook nog eens aardig wat hoogtemeters moeten maken.
We fietsen door de Gorges du Pichoux, wat 1000 bronnen betekent. Aan het begin van de klim komen we langs de grot van Ste Colombe. Voor ons dient deze grot mooi als schuilplaats voor een flinke regenbui. Na 10 minuten het te hebben aangekeken, de lucht grijs blijft, de regen blijft vallen en er aardige klappen omweer te horen zijn, stappen we toch maar in de regen op.
Na zo'n km of 3 geklommen te hebben, de regen is intussen opgehouden en een waterig zonnetje breekt weer door, met stijgingspercentages tussen de 7 en 10 % merkt Folkert dat hij toch te weinig gegeten heeft. Met iets wat op een suikertekort lijkt, eet hij snel 2 pakjes evergreen en een plakje ontbijtkoek op. Daarna knapt hij alweer snel op. Marlies daarentegen heeft er geen last van en fietst lekker omhoog. Na een steile afdaling doen we "fluitend" nog ff de Col du Pierre Pertuis.
Vanaf Sonceboz pakken we nogmaals de trein. In het boekje wordt gewaarschuwd voor een vluchtstrook naast een autoweg met een aantal gevaarlijke tunnels. Aangezien onze valpartij nog in ons geheugen staat lijkt het ons verstandig om dit traject per trein te doen.
In Biel aangekomen stappen we het station uit en zitten dan al vlak bij ons hotel. Als we dan op onze teller kijken zien we dat er alweer 87 km op onze teller staat. Hadden we niet de trein gepakt dan hadden we 2 zware klimmen gehad en weer over de 100km gezeten...
Wij vonden het uitstekend zo....
Dit was een goede voorbereiding op de Simplonpass.
Gr. Folkert en Marlies
