Thun naar Brig

Woensdag 6 augustus:
Vanochtend hebben we ontbijt op onze kamer. Jaja roomservice, of eigenlijk de enige plek in de b&b waar we kunnen eten. Na het ontbijt eerst de fietsen bij het station opgehaald (ze hadden het goed gehad bij het station zo zonder ons, net vakantie ;-)). Rond 9u stappen we op de fiets richting Kandesteg. De eerste paar km's is het al flink steil. Dit om terug te kunnen komen op de route. Het geasfalteerde wegdek wordt tijdelijk ingeruild voor kiezels en zand. Precies op de steilste stukken, zowel naar boven als naar beneden. Lastig afdalen in ieder geval. Marlies doet het zelfs liever lopend om nog remblokjes voor de rest vd rit over te houden. Gedurende deze rit moet er al aardig wat geklommen worden met uiteindelijk de beklimming naar Kandesteg om daar de autotrein (waar je ook als fietser op mee mag) te pakken naar Goppenstein. De beklimming naar Kandesteg is best pittig (in onze ogen). Weliswaar maar een km of 6 maar af en toe tikken we de 10% wel aan. De omgeving is overweldigend. Je fietst op een berg, het is zo'n graad of 25 en in de verte zie je op de toppen van de bergen de "eeuwige sneeuw" liggen. Na iets langer dan een uur klimmen (die laatste 6 km ) komen we bij de autotrein aan en vrij snel nadat we de kaartjes gekocht hebben mogen we als eerste de trein op. We moeten helemaal naar voren fietsen om daar onze fietsen in een aparte wagon met een touw vast te maken. Voor Marlies een soort jeugdsentiment: de autotrein, alleen deze keer niet in de auto kibbelend met de familie over of de binnenverlichting wel of niet aan mag maar in een soort treincoupe met verlichting. Na 15 min in de trein gezeten te hebben stappen we er alweer uit. De auto's voorgelaten waarna we aan de afdaling beginnen. De bedoeling (volgens onze routebeschrijving) is om een alternatieve" route te nemen. Dit houdt in dat we niet de hele afdaling tussen de auto's en niet door de tunnels hoeven te rijden. De route nooit gevonden en dus toch door de tunnels gegaan. Gelukkig is de verlichting in de tunnels prima geregeld en de meeste automobilisten houden ook rekening met je als ze je inhalen. Verder was de trein verre van vol met auto's dus zoveel komen er niet naar beneden.
In een rustig tempo dalen we af en komen we uiteindelijk beneden aan. Waar we in het zonnetje nog even opwarmen voordat we verder gaan. We moeten nog een km of 15 voordat we op ons hotelkamer kunnen neerploffen, in Brig. Morgen gaan we genieten van een overheerlijke rustdag. Daar zijn de benen wel aan toe. En kijken of we die benen klaar kunnen krijgen voor het hoogste punt vd reis de Simplonpas.

Gr. Marlies en Folkert